De rust in een verlaten huis. Dat wat achter blijft of juist tevoorschijn komt na een verhuizing. Vooral huizen waar vele jaren is geleefd door dezelfde mensen fascineren me. De geuren en kleuren. Het geleefde leven.
In mijn fotografie zit ik altijd al dicht op mijn onderwerpen. Ik betrap mezelf erop dat ik steeds dichterbij kruip. Mijn werk heeft steeds minder perspectief. Het platte vlak is wat me het meeste boeit. De structuren, kleuren, kleurverlopen, lijnen en de kleine details waarin de grote verhalen liggen. Je verbeelding gaat ermee aan de haal. Herinneringen keren terug. Je voelt en je ruikt het bijna.
MARIEKE BOON 